Een spiegel voor elke vrouwelijke ziel die ooit haar stem verloor - en haar nu terugvindt.

Maria Magdalena is niet alleen een figuur uit een boek.

Zij is een archetype van herinnering.

Maria Magdalena – Het Geheime Licht van 22 Juli

Er is een naam die eeuwenlang fluisterend werd doorgegeven, als een geheime draad door kloosters, kapellen, grotten en keukens. Een naam die door de geschiedenis is gedragen, gesluierd, verguisd én geheiligd. Op 22 juli wordt ze herdacht: Maria Magdalena.

Niet als vrouw van lichte zeden. Niet als passieve toeschouwer van andermans wonderen. Maar als wijze, als getuige, als initiator van het nieuwe licht.

De kerk en de schaduw van verwarring
Eeuwenlang werd Maria Magdalena voorgesteld als de zondares die Jezus’ voeten waste met haar tranen. Deze verwarring — in gang gezet door paus Gregorius de Grote in de 6e eeuw — bracht drie vrouwen samen tot één: de boetvaardige vrouw uit Lucas, Maria van Bethanië, en Maria van Magdala, de eerste getuige van de opstanding. Zo werd ze de boetedoener, de gevallen vrouw die 'gelouterd' werd door mannelijke genade. Maar onder die lagen van dogma en projectie, bleef haar ware kracht bestaan, als een verborgen draad in de mystieke traditie.

De vergeten priesteres
In gnostische geschriften — eeuwenlang verzwegen — verschijnt een ander beeld. Daar is Maria Magdalena de leerlinge die wist. De vrouw aan wie Jezus geheime leringen toevertrouwde. Zij die niet alleen getuige was van zijn verrijzenis, maar ook zijn spirituele gelijke werd genoemd. In het Evangelie van Maria lezen we hoe zij de leerlingen kalmeert na Jezus’ dood en hen herinnert aan hun innerlijk licht. Zij wordt niet geleid, maar leidt. Niet klein gehouden, maar bewust genegeerd.

Van grotten tot grafkamers – de oude verering
In Zuid-Frankrijk, bij de grot van Sainte-Baume, leeft een oude traditie voort. Volgens de legende vluchtte Maria Magdalena na Jezus’ dood over zee naar de Provence. Daar zou ze jarenlang als kluizenares geleefd hebben, badend in licht en stilte. Nog steeds trekken pelgrims naar deze plek, onder hen veel vrouwen, zoekend naar een bron die dieper gaat dan dogma’s.

Wat betekent 22 juli vandaag?

In de middeleeuwen werd 22 juli een dag van boetedoening. Tegenwoordig is het voor velen een dag van herinnering en herwaardering. We eren haar niet langer als gevallen vrouw, maar als drager van de vrouwelijke gnosis, de innerlijke wijsheid. Voor heksen, priesteressen, mystici en vrije zielen is deze dag een uitnodiging om:

• Te herinneren wie we waren voordat we vergeten werden
  
• De verborgen vrouwelijke stem in onszelf te helen
  
• Het lichaam niet langer als zondig, maar als heilig te ervaren
• Onze eigen waarheid te spreken — zelfs als die eeuwen verzwegen is

Ritueel idee voor 22 juli

- Steek op 22 juli een rode kaars aan. Leg er een roos naast, of druppel rozenolie op je huid.
- Lees een tekst uit een van de gnostische evangeliën, bijv: "Wat gebonden is , zal worden ontbonden. Wat verborgen is zal worden geopenbaard. Alles wat uit zichzelf is ontstaan, zal terugkeren naar zijn oorsprong".  Of spreek je eigen waarheidszin uit, bijv: ‘Ik herinner mij wie ik ben.’ 

- Laat de vlam je herinneren aan het vuur dat nooit is uitgedoofd.
- Laat je lichaam een tempel zijn.
- Laat je stem horen — stil of luid — voor al wie nooit gehoord werd.

Tot besluit

Maria Magdalena is niet alleen een figuur uit een boek. Zij is een archetype van herinnering. Een poort naar mystiek vrouwelijk weten. Een spiegel voor elke ziel die ooit haar stem verloor — en haar nu terugvindt. Op 22 juli ontwaakt iets ouds en tijdloos. Niet om te buigen in berouw, maar om op te staan in herinnering. En om, zoals zij, het onzegbare weer in de wereld te brengen.

Magdalena leeft — waar liefde en waarheid elkaar ontmoeten.